Bu site yetişkinlere yönelik bilgiler içermektedir. 18 yaşından küçükler için uygun değildir.

Keşke Ailem Eşcinsel Dostu Olsa ! idi mi?


Geçenlerde sizinde başınızdan geçen hikayeleriniz varsa bana yazabilirsiniz, dinlerim, paylaşırım demiştim di mi heh ondan sonra mail adresime onlarca mail düştü aman efendim oku oku bitiremedim seçmekte bile zorlandım yani (o.O) (Yerseniz ahahah)

Bu çağrıma cevap veren bir arkadaşımız var şimdi onun hikayesini daha doğrusu yaşanmış anılarını dinleyelim. 

Hep diyoruz ya 2 yüzlüyüz diye buyrun bakalım yılan bize dokununca ne oluyormuş;


Başka arkadaşların hikayesinin aksine ben homofobik bir ailenin içinde büyümedim

Aksine heterolardan daha çok gay ve transeksüeller evimize gelir giderdi halada aynı şekilde  annemin 40 senelik en yakın arkadaşı "M" bir gaydi. Evin tek kızıyım lisede en yakın kadın arkadaşıma karşı birşeyler hissetmeye başladım. İlk başta çok fazla utandım, cinsel bir fantezi olarak düşündüm ama baktım ilişkimiz 2 senedir devam ediyor birde aşık olmuşum bana en yakın olan "M" abinin yanına gidip herşeyi bir nebzede anlattım. Biseksüel olduğum için gizleyerek yaşamak istediğimi söyledim. Bana söylediği söz beni çok etkiledi.

"biz gayler toplum içinde yeterince kapalı kapılar ardında yaşıyoruz bunu ilerde yaşayacaksın zaten, en azından ailene dürüst ol"  

dedi zaman geçtikçe bu sözlerin doğruluğunu o kadar iyi anladım ki. Annemi karşıma alıp konuştum çünkü dediğim gibi bu kadar rahat bir ailede olduğum için kabul edileceğimden o kadar emindim ki ama öyle OLMADI. Annem hiç beklemediğim bir  tepki verdi ev hapsi aldım, cep telefonum, bilgisayarım kısacası onunla iletişime geçeceğim bütün herşey elimden alındı. Sevgilim meraktan eve geldiğinde annem evden kovdu tabii ki hakaretler eşliğinde. Ve annem benimle tek kelime dahi konuşmuyordu.

Zaman geçtikçe annem hala yumuşamadı babam kendi dünyasındaydı zaten. Sonra okulumu daha fazla aksatamayacağım için okula devam ettim ev hapisi gevşememişti sadece okul ve ev arasında geçiyordu. Sevgilimle aynı okulda olduğumuz için sadece orada görebiliyorduk birbirimizi. Annemin yıldırma politikası bitmek bilmiyordu annem ayrılmazsak ailesine eşcinsel olduğunu söylemekle tehtit ediyordu (kız arkadaşımın ailesi çok kapalı bir aileydi) en sonuda sevgilim tehtitlerden sıkılıp "birlikte söyleyelim" dedi beraber söyledik ama ailesinin tepkisi benim ailemden daha beter oldu söyledikten yarım saat sonra iki üç kıyafet ile kendimizi evin dışında buluverdik  (şu an bunları yazarken düşünüyordum da elimizde olan tek şey dürüstlüktü ve bu işe yaramamıştı) mecbur sevgilimi alıp kendi evimin yolunu tuttum. (büyük cesaret cidden)

Annem bu "kız bu eve giremez sokakta yatsın banane" dedi onu bırakmayacağım için bende gittim kendi evimin kapıları bile suratıma çarpılmıştı şimdi kime güvenebilirdim ki. üç gün beşiktaş sahilinde sabahladık ona birşey yapılır korkusuyla hiç uyuyamadım, üç gün sokak sonrası "M" abiye gitmeye karar verdik ama annem oraya gideceğimizi bildiği için oradaydı, orada kalsak dahi devamlı annem tarafından baskıya uğrayacağımızı bildiğimiz için geri döndük, benim bir gay arkadaşımda kalmaya başladık tam 5 ay arkadaşımda yaşadık ondan da allah razı olsun bir günde yük oluyorsunuz bakışı dahi atmadı bu sırada sabahları okul (lise 3!!), akşamları iş ama eve gittiğim andaki onun bakışı herşeye değiyordu. 5 aydır ne onun ailesi ne de benim ailem tek bir kelime bir söz dahi etmedi telefonum dahi çalmadı. En azından kız arkadaşımın homofobik bir ailesi vardı benim ise tam tersi eşcinselliği kabulenmiş en yakın arkadaşı dahi eşcinsel olan bir ailem varken bunlar yaşanıyordu.  Homofobik bir ailem olsaydı olan olaylara şaşırmazdım ama durum böyleyken kabul edilmemek insanı daha fazla üzüyordu. 5 nci ayın sonunda sevgilimin ailesi polisle kapımıza dayandı zorla alıp götürdüler ve eve gitmeden önce ilk hastaneye bakirelik ve aids testi yaptırılmış (ben bunları sonradan öğreniyorum) Ailem sevgilimin gittiğini öğrenince onlarda bir adım attılar onsuz tek başıma olmak anlamsızdı zaten mecbur eve döndüm, tabi yine baskı, yine baskı baskı. Benimki psikolojik baskıydı ama sevgilimin ki hem piskolojik baskı hem de şiddet görüyordu. Bu sırada benim ev hapsim biraz gevşemişti en azından dışarı çıkabiliyordum ilk dışarı çıktığım zaman onun penceresine gidiyordum işaret dili ile konuşuyorduk. annem tabi bunu da fark etti savcılığa gidip suç duyurusunda bulundu !!!!!!! neyseki ben yalvar yakar geri çektim davayı.

En sonunda zorunlu ayrılmış süsü vermek zorunda kaldık. Bu sayede ev hapisleri bitmişti ama yine aynı şeyler olmaması için gizli gizli görüşüyorduk. Bu sırada lise bitti sevgilim üniversite sınavlarını kazandı. Gene görüştüğümüz ortaya çıktı ailesi ona gene cehennem hayatı yaşatmaya başlayınca ipler koptu kız arkdaşım evden bir daha dönmemecesine kaçtı daha önce kaldığımız arkdaşıma, O da evini taşımıştı şansımıza kimse bulamazdı ben de gitmek istedim ama ev hapsi alırsam hiç görüşemeyecektim en iyisi saklamaktı ilişkimiz devam etti velhasıl maalesef  ailevi sebepler yüzünden değil de ilişki problemleri yüzünden ayrılmak zorunda kaldık ama şu anda çok iyi dostuz hala onu çok seviyorum şu an küçük bir ev tuttuk orada yaşıyor annem onunla görüşmediğimi sanıyor. Aramızda kavga edip ayrıldığımız bir dönem bir erkekten hamile kaldı evlendi ve boşandı, yani koca sorunları dahi yaşadık bir çocuğu oldu, canımın canı şu an tam 1 yaşında görseniz aynı annesi bir gün görmeden yapamıyorum teyze diye dolanıyor etrafta 6 senenin içinde yaşanan sadece %20 lik  bir bölümünü anlattım size

Bu olanları düşününce hiç homofobik olmayan birinin yani  annemin 40 senedir hem eşcinsel hayatı hem de hetero hayatını bildiği için korumacı davranıyor galiba artık annemin bu yaşattıklarını sadece buna bağlayabiliyorum
EĞER GERÇEK SAF BİR SEVGİNİZ VAR İSE BÜTÜN ZORLUKLARIN ÜSTESİNDEN GELEBİLİRSİNİZ. ŞİMDİ OLSA GENE YAPARDIM.

----

demiş. Kim mi fazla uzağa gitmeyin o aramızda zaten bizimle ve benimle paylaştığı için öncelikle kendisine çokça teşekkür ediyorum Sevgili Pistis :) Kendisine daha önceden de dediğim gibi;

Şunu söylemeliyim ki cidden ciddi problemlerle yüz yüze kalmışsın bunu atlatıp normale dönmek çok zor olsa gerek ister istemez ruhunda olmadık yaralar açmış olmalı :( insanın başına sadece cinsel yönelimlerinden dolayı bunların gelmesi hele ki lezbiyen! ilişkilerin daha hoşgörülü karşılanabileceği düşüncesi karşısında senin yaşadıkların oldukça yorucu, can sıkıcı ve kabul edilebilesi olmayan şeyler :/ samimi düşüncelerinle bunu bana aktardığın için çok teşekkür ediyorum zira blogun da dahi bahsetmemiştin.



O Gay; Ben de... Blog Yazarı

10 yorum:

  1. oy! pistis yazısını okuyunca daha da bi kötü oldum. çok üzüldüm :/ :(

    YanıtlaSil
  2. bu arada pistise de teşekkür ederim sana da o gaycım. bunları bizimle paylaştınız. çok çok çok özel olsa bile...

    YanıtlaSil
  3. Pistisim benim... kıyamam sizeee :(

    tüm taşlar şimdi yerine oturdu...

    kimin neden ne kadar değerli olduğunu şimdi anladım..

    YanıtlaSil
  4. ben bu hikayeyi bi yerden biliyorum kıhkıhkıhkıh hoh.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bizde biliyorduk amaaaa hava atmadık yani ;)

      Sil
    2. bay dior lar kavgayı bırakınn aaaaa:):)

      Sil
  5. çok güzel aktarmıssın o gay bende gay'cim
    hikayemi anlatma sebebim etrafımdaki bütün gay arkadaşlarımı hemen hemen homofobik ailesi olmasından şikayetci olmalarıydı. Kartın birde öbür yüzüne bakmalarını istedim sadece

    YanıtlaSil
  6. cesurmuşun gerçekten pistis. ve gerçekten sevebiliyormuş insan. bunu gördüm.

    YanıtlaSil
  7. Nasıl bir eziyet bu, ailemin homofobik olmaması iyi bir şey

    YanıtlaSil

Yaz yaz için de kalmasın