Trans Kadın İhsan Hala

Selam;

Dün sevgili nick smorty twitterdan yazınca haberim oldu. Manisa'nın Kayışlar köyünde yaşayan trans bireyin hayatından. Kendisi ile ilgili 20 dk'lık bir belgesel çekilmiş. Ve bu belgesel çeşitli yerlerden de ödüller almış. Bugün araştırdığım zaman çeşitli gazetelere ve KaosGL' ye de röportajlar verdiğini gördüm. 

Belgeseli izledim. Anne ve Babasına bakmak için köyüne dönen ve onların vefat etmesi ile köyde yaşamaya devam eden, üstüne üstlük kendisini köy halkına kabul ettirmiş bir arkadaşımız. Zira "denize nazır dayalı döşeli ev verseler terk etmem buraları" diyor. Küçüklüğünden beri Bülent ERSOY hayranı ve en büyük hayali onunla görüşmek. Tabii kardeşleri de var ama tahmin edeceğiniz üzere görüşmüyorlar. İhsan Abla'nın kendisini köylülere kabullendirmesi ve köyün halası olması yolundaki hayat hikayesini 20 dk' ya sığdırmış yönetmen ama altını deşşek kimbilir ne hikayeler ne anılar çıkar. 

Köylüler ilk başta dışlasa bile İhsan Hala kendini onlara kabullendirmeyi başarmış. Önyargıları yıkmış evlerine temizliğe gitmiş, kahveye gitmiş aldırış etmeden her fırsatta aralarına girmiş ve en nihayetinde "kabullenilmiş". Belgeselde de göreceğimiz üzere çoluklu çocuklu bir aile ile yemek yemesi "acaba çocuklar özenir mi!!!" vari absürt düşünceleri bile yıkan cinsten. KasoGL deki röportajını buraya eliyorum zira siz linki koysam bile üşengeçlikten gidip okumazsınız bile hoş burada okuyacağınız malum. :P

İhsan Hala: İster herkese veririm, ister patlatırım ayol!

İhsan Hala Manisa’da Kayışlar köyünde yaşayan bir trans kadın. Onun hikayesini gazetelerden okuduk. Yakın zamanda da yönetmenliğini Veysel Akşahin’in yaptığı  “Hala” belgeseli ile köyde yaşayan bir trans kadın olmak üzerine çokça konuşuldu.

İhsan Hala ile Manisa’da bir panelde tanıştım. Belgeselde de giydiği şık kırmızı elbisesi ve başörtüsüyle panelin gerçekleştiği salona girdiğinde, bütün dikkatleri üzerine toplayan İhsan ile hayatı üzerine konuştuk.

“Bana hanım deme, hala de”

Başlarda çekingen cevaplar verse de sohbet ilerledikçe, “Yıldızcım İhsan Hanım filan demeyi bırak ben senin de halan sayılırım” dedi. Hala’nın hikâyesi ana akım medyada ‘sıradışı’ olarak lanse edilse de bir çok transın hikâyesi ile benzerlikler taşıyor.

İhsan Hala Kayışlar köyünde doğuyor. 11 yaşına kadar yaşadığı köyden ailesi ile birlikte İzmir’e taşınıyor. Sonrasında annesinin hastalığı üzerine köye geri dönüyor ve annesini kaybettikten sonra da köyde kalıyor.

“Esrar satıyor dediler, dışladılar”

Köye geri dönüşünü şöyle anlatıyor İhsan Hala: “İlk başlarda zorluk yaşadım, dışlandım, itildim ama yılmadım. Güleryüzle üzerinden gelmeye çalıştım. Köy gibi bir yerde bir direniş veriyorum. Doğup büyüdüğüm köye kendimi zor kabul ettirdim. Benim hakkımda ‘esrar satıyor’ diye dedikodu çıkardılar. Sonra bir gün kafama tak etti ve kahveye girdim. Ulan dedim siz benden bir kötülük gördünüz mü? Benden bir pislik gördünüz mü?”

“İster veririm, ister patlatırım benim değil mi ayol!”

Kahvedeki konuşması ise Kutluğ Ataman’ın Lola und Bilidikid filminde Kalipso’nun yaşadığı yeri terk ettiği sahneyi hatırlatıyor. Cinsiyet kimliğini kamufle ettiği apartmandan “Bu kadın bu sahneyi böyle terk eder” diyerek eteğiyle terk eden Kalipso gibi İhsan Hala da kahvenin orta yerinde bağırıyor: “Bu benim değil mi ayol? İster önüme gelene veririm, ister bomba koyar patlatırım.”

Köylüler başta abla demişler ona ama İhsan beğenmemiş ablayı. “Şu an köyün biricik halasıyım. Söyledim, rahatladım yani. Üzerimden bir yük kalktı. Eskiden hep bir baskı altındaydım. Sonuçta bu benim hayatım. Kimse başıma zorla silah dayayıp bir şey yaptırmıyor bana” diyor.

 Konuşurken başörtüsünü işaret ediyor ve gülüyor: “E namuslu bir kadınım bir yandan da. Başörtümü hiç çıkarmam.”

“En büyük sorunum işsizlik ve parasızlık”

Yaşadığı sorunları sorusuna cevabı ise parasızlık oluyor: “İşsizlik ve parasızlık Yıldızcım. Evim kira. Ev sahibi başımda sürekli. Allah yardımcım olsun. Evlere temizliğe gidiyorum. Yumurta satıyorum. Yılda bir ya da iki kez İzmir’de oryantal oynuyorum. Sahneye çıkıyorum.”

“Herkes benim sırtımdan para kazandı ama ben hâlâ açım”

Konu gazetelerden açılıyor. İhsan Hala gazetelere çıktığı için mutsuz olmadığını söylüyor ancak bir yandan da kızıyor gazetecilere: “Gazetelere çıktım. Diyeceksin ne kazandın? Hiçbir şey. Benim sırtımdan para kazanan çok oldu, ama İhsan yine aç İhsan. Hâlâ tavukların poposuna bakıyorum ki yumurtlasınlar satayım para kazanayım.”

Konu tavuklarına gelince gülümsüyor. Şehirde asla yaşamayacağını söylüyor. Benim şehirlerde yükselen LGBT (lezbiyen, gey, biseksüel, trans) hareketini ve Onur Yürüyüşü’nü hatırlatmam üzerine ise, “İnşallah bizlerin daha özgür olduğu bir dünyaya gidiyoruz. Hiçbir suçumuz yok. Bu benim içimden gelen bir şey” diyor.

“Köye gelme, şimdilik”

Söyleşimiz bittiğinde Hala hüzünleniyor. Bir şey söylemek istiyor ama diyemiyor. Ayrılmaya yakın kulağıma eğiliyor: “Bana misafirliğe gel diyemiyorum. Sakın yanlış anlama. Köye gelme. En azından şimdilik. Köyde sorun yok diyorum ama başkası gelirse olmaz. Sakın darılma bana.”

Şimdilik gidemiyorum Hala’nın köyüne. Ama eminim İhsan Hala, köydeki direnişini başka LGBT’lerin kendisini ziyaret edebileceği günler gelene kadar sürdürecek.


Ben de aklımda acaba ‘namuslu kadın’ olmasa da köylüler İhsan Hala’yı kabul eder miydi sorusuyla geri dönüyorum… KaosGL

Bu da neredeyse 1 yıl önce Milliyet'te çıkan röportajı hızımı alamadım onu da okuyayım diyorsan Tıkla

Çok seviyorlar İhsan Hala’yı. İlk temizlik için köy bakkalına gidip temizlikçi aradıklarını söylediğinde aile. Bakkal “Bir temizlikçi var ama ne erkek ne de kadın. Nasıl anlatayım bilmiyorum en iyisi çağırayım da kendiniz görün” demiş. Aile merak etmiş bu bekleme süresince. Bizim Hala çıkagelmiş…Temizliğe gitmiş, sohbet etmişler ve zamanla dost olmuşlar.

Bakkalın tarifte dumura uğradığı ve 2011 yılında Hürriyet gazetesinde çıkan röportaj için Tıkla

Şimdi gelelim 20 dk lık belgesel filme. Bir çok yerden ödüller almış. Belgeseli çeken arkadaşımız Veysel AKŞAHİN isminde birisi. "O kadar ödül aldın bu sayede eee "Hala" için ne yaptın" diyenlere karşı bir serzenişi var aynen alıntılıyorum.

DUYURU VE SİTEM!

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle "Hala'nın ekonomik sıkıntılarının çözülmesi gerektiği konusunda herkes hem fikir. Bunun için elimizden geleni de ekip olarak yapıyoruz. Ama maalesef bazı medya kuruluşları bunu çarpıtarak karakter üzerinden para kazandığımızı söyleyip duruyorlar. Bu filmin yukarıdaki bilgilerde de yer aldığı gibi 8 ödülü vardır. 15'e yakında gösterimi vardır. Bu ödüllerin çoğunda para yoktur!. Türkiye'deki birçok festivalde maddi sorunlar yaşanması festivallerin ücret ödeme sorunlarını da beraberinde getirmiştir. Ben küçükte olsa ekibimle birlikte Hala'ya, aldığım ödül ücretlerinin bir kısmını yolladım. Ama malumunuz bu ülkede sinema yapmak özellikle belgesel sinema yapmak ödül törenlerinde 2-3 saatlik alkışla son bulmaktadır. Ve sonrası kısır döngü olarak maalesef ki devam etmektedir. Ben iki yıldır Hala'ya kaynak bulmak için uğraşıyorum. Ama imkanlarda sınırlı, bazı medya kuruluşları da hatta Hala'nın kendisi de bu uğraşlarımızı görmezden gelerek kendisini kandırdığımıza dair kırıcı sözler kullanmaktadır. Ben Hala'yı seviyorum ama bunca iyi niyetime rağmen hala medyaya bizler için üzücü şeyler söylemektedir. Bu beni ve ekibimi üzen şeylerdir. Hala'ya en samimi şekilde yaklaşan insanlar bizlerdik. Ve hala da öyle..Bilgilerinize


 Hala'ya ulaşmak isteyen samimi ve anlık gazlara gelmeyen kişiler olursa eğer, ben yardıma hazırım. Bende hesap numarası var kendisinin. Hesap numarası ile katkı sağlamanız yeterli diye düşünüyorum. Telefon numarasını alıp konuşmak yerine hesaptaki rakamlarla konuşulursa bende ekibimde ve Hala'da mutlu olacaktır. Saygılarımla.... Kaynak

Belgesel film ise aşağıda;




Ayrıca yardımda bulunmak isterseniz; ister belgeseli çeken arkadaşın belirttiği gibi ona ulaşırsınız, isterseniz de nick smorty'nin de blogunda belirttiği gibi nick' e ulaşırsınız. Ulaş

ve su yüzüne çıkmamış daha nice ihsanlar, osmanlar, halalar, ablalar...